23 juni 2007 was het dan zover, de start van de JJC. Ook dit jaar deden er YVZ ers mee. Peter Fakkeldij, Antoon Milatz en Wouter Adriaanse rijden de monstertocht van 200 km en John Polman, Peter Lengkeek, Harry Roetman, Liesbeth Milatz, Michelle de Bruijn en ondergetekende reden de 110 km.

De weersvooruitzichten werden zowel door het KNMI als Piet Paulusma als zeer slecht bestempeld dus die nacht ervoor lagen we te woelen in bed. Om 8.15 uur vertrokken we uit Zoetermeer en Capelle om om 9.20 uur aan te komen in Wageningen. Daar twijfelden we heel erg over de kleding die we aan zouden trekken want het was wel zwaar bewolkt. Maar goed na alles te hebben ingericht gingen we op pad naar de sporthal. Hier moest Harry zich nog inschrijven, maar nadat iedereen zijn startkaart had konden we van start. Onder het fietsen ging steeds meer de zon schijnen waardoor het soms onder de bomen erg warm was. Een aantal keren hadden we stijgingspercentage van 7% en meer. Dit was mij iets te zwaar waardoor ik iedere keer als laatste bovenkwam. Onze berggeit, Liesbeth, is echt een kanjer in de beklimmingen want die liet een ieder van ons stilstaan en vloog naar boven. Zij kwam ook iedere keer met grote voorsprong boven. Chapeau. Vlak voor de eerste stop kwamen we hard naar beneden waar we een bocht moesten nemen. Hier ging Michelle hard onderuit. De fiets liep wat schaafwonden op en ook Michelle kwam er niet zonder kleerscheuren vanaf. 2 Schaafwonden op haar been en een redelijke grote schaafwond op haar arm. Na wat verzorging konden we weer verder. Verderop stond de rest van de groep te wachten en die werden verrast met de aanwezigheid van Jan Janssen in levende lijve. Wij hebben onze tocht vervolgd naar de 1e stop. Hier hebben we wat gegeten, heeft de ehbo naar Michelle d’r arm gekeken en zijn we aan de volgende 60 km begonnen. Deze verliep goed met soms een enkel spettertje maar vooral veel zon. Harry en John hadden nog wat krampverschijnselen maar die konden we gelukkig verhelpen. Zeker bij mij maar ik denk ook bij de anderen ging de vermoeidheid een rol spelen. Gelukkig hadden we op 17 km voor de eindstreep nog een verzorgingspost met energiedrank, fruit en lekker krentenbrood. Hierop konden we de laatste kilometers afleggen. Net voor het eind ging het een beetje regenen maar de meeste regen viel toen we droog in de sporthal zaten. Het leuke was dat alle YVZ ers elkaar vonden en ons te goed hebben gedaan aan soep, pasta, drinken en lieten de meiden Liesbeth en Michelle zich lekker masseren. Volgend jaar weer, hoor ik thuis al de geluiden, maar dan de 150 km. Geweldig, maar ik hou het bij de 110 km. Maar ik hoop zeker dat er dan nog meer YVZ zullen meegaan. Want het was een superdag.

Netty de Bruijn

Geplaatst op: 24-06-2007 in de categorie: ZT-Verslagen door: Bestuur