Maandag 29 augustus

Fietsers: Margreet Merbis, Daan Paques, Antoon Milatz, Richard Vrolijk, Jeroen Hubert, Wim Turfboer, Rene en Kees

Zoals voorzegt het wordt een mooi naseizoen. Weer een prachtige avond voor een eenvoudige, maar intensieve training. Omdat het al wat vroeger donker wordt kiezen we voor een traject dicht in de buurt. Het wordt een rondje A12. Het rondje vanaf de golfbaan, over de nieuwe fietsbrug naar Rokkeveen, aan de andere kant weer terug richting de spoorwegovergang en dan weer langs de snelweg.

We verkennen eerst het parkoers, waarna Rene nabij de golfbaan het programma van vanavond uitlegt en de groep verdeelt. Het wordt 3 keer 20 minuten intensief, afgewisseld door 10 minuten rust. Richtsnelheid 35 tot 40 km/h. De geplande 25 minuten zijn met 5 minuten ingekort, anders zijn we niet voor donker thuis. De twee groepen bestaan uit Jeroen, Wim en Daan, de overgebleven rijders vormen de andere groep. In onze groep is het Margreet die zeurt over de bergen op ons pad. We mogen er niet te hard overheen want anders wordt het volgens haar niks. In de praktijk valt het allemaal mee, maar het idee van dat je een paar keer een hobbel van toch zeker 2 % moet overbruggen kan voor een meisje uit de polder behoorlijk beangstigend zijn. Voor Antoon, die o.a. Luik Bastenaken Luik heeft gefietst, is dit natuurlijk een peulenschil. Rene draait een opvallend vreemde versnelling, kleine blad voor en klein achter. Het heeft alles te maken met de forse toertocht die hij gisteren met Wouter Adriaanse heeft gereden. De vermoeidheid zit nog een beetje in de benen en Rene is voorzichtig. Blijkbaar komt het goede gevoel na verloop van tijd terug, schakelt ook hij de grote versnelling en geeft ons goed partij. Richard fietst voor het eerst sinds het voorjaar weer eens met ons mee. Meestal is hij op maandag met dochterlief onder de pannen. Ze traint dan op het parkoers van Swift met de gewestelijke schaatsers. Voor Richard lijkt het allemaal geen probleem, hij draait zoals altijd een grote versnelling en legt ons een straf tempo op. Zelf mis ik na de vakantie in de bergen nog wat snelheid in m’n benen. Tijdens het kopwerk moet ik er behoorlijk aan sjorren om het tempo hoog te houden. Gelukkig kan je zelf bepalen hoelang je op kop blijft. Natuurlijk laat ik het niet merken en laat ze af en toe achter me toch kraken. Door een beetje strategisch te fietsen hou ik het goed vol, want in een groep van vijf man/vrouw kun je na wat inspanning op kop wél vier keer in de luwte ‘uitrusten’. Tegen negenen geven Antoon en Margreet te kennen dat ze bij de brug rechtdoor richting huis gaan. Wij maken ons rondje af en halen op het eind Jeroen, Wim en Daan nog bij.

Na de training fiets ik met Jeroen naar huis. Ik informeer hoe de training is bevallen. ‘Nou, anders heb ik nog wel wat moeite, maar vandaag ging het wel lekker,’ meldt hij met een brede grijns. ‘Je hebt de oudjes dus gewoon laten zweten?’ Mooi zo dat gaat de goede kant uit met Jeroen.
2007/08/27 Kees

Geplaatst op: 29-08-2007 in de categorie: ZT-Verslagen door: Bestuur