Maandag 12 mei 2008

Fietsers: Henk Blaauwgeers en collega Jeroen, Jan Dobbe, Margreet Merbis, Rene Vermeulen, Nico,Woldendorp, Frank en Kees.

Tijdens de training van afgelopen donderdag hebben we even de belangstelling voor de training op 2^ePinksterdag gepolst. Er bleek animo voor te zijn, dus vanavond hebben we de normale training gewoon ingezet. Acht man en vrouw is geen verkeerde opkomst en een mooi aantal om in twee groepen op te splitsen op het parkoers van Bleiswijk.

We rijden via een alternatieve route naar het parkoers, het fietspad langs de A12 is nog geen optie. Via het dorp komen we over de Karel Doormanlaan bij het tunneltje bij de gevangenis en rijden zo door naar Bleiwijk. Tijdens het inrijden is er altijd volop gelegenheid om wat bij te praten. Ik fiets naast Margreet en laat trots mijn door de zon getekende ‘lijntjes’ op armen en benen zien. Om te checken of Margreet al voldoende heeft gefietst informeer ik belangstellend naar haar lijntjes. Het antwoord is een en al verbazing en verontwaardiging dat ik zo iets stoms kan vragen: “Nee joh, ik ga trouwen en fiets alleen maar ’s morgens en ’s avonds! Ik kan nu echt geen lijntjes gebruiken.” Haar nadere uitleg laat mij begrijpen dat dit echt niet kan in een bruidjurk! Weer wat geleerd dus.

Op het parkoers van Bleiswijk splitst Rene de groep in tweeën en legt het programma uit. De opdracht is eenvoudig: twee keer 20 minuten kop over kop, met een snelheid van 33- 35 km/u en tussendoor 10 minuten rust. Henk is de captain van zijn groep, met Jeroen, Jan en Frank. Wij vormen de rest. Tijdens het rondje blijkt maar weer dat een opdracht eenvoudig kan lijken, maar de uitvoering lastiger. Een tempo van om en nabij 35 km/u blijkt voor de wind goed haalbaar, maar tegen de wind is het soms toch bikkelen. Nico blijkt een ‘slechte’ avond te hebben en geeft de eerste tekenen van vermoeidheid. In zijn wiel rijdend heb ik goed zicht op zijn hartslagmeter. De teller heeft zulke grote cijfers dat ik van afstand goed kan kan aflezen (fietsen met een leesbril is geen optie). Ik zie een hartslag die in razend tempo van 150 naar 160 naar 170 oploopt. Nico blijft stug doorrijden en geeft niet af. Zulke mensen moet je tegen zichzelf beschermen en wijs ingrijpen; kop over nemen dus. Nico mag voorlopig geen kop werk meer doen en slaat een aantal beurten over. Dit blijkt een verstandige keus, want na de eerste de beste bocht waarin Rene gas geeft ‘ligt’ Nico er af. We besluiten het tempo flink te drukken, want de training moet voor iedereen zin hebben en samen uit samen thuis. Aan het eind van de laatste 20 minuten doet Rene nog één keer gek. Op kop gekomen sleurt hij er even flink aan. Terwijl ik in zijn wiel lekker uit de wind zit zie ik op mijn teller op 50 km/u verschijn. Het voelt goed om deze snelheid weer in de benen te hebben. Nadat we even op Nico en Margreet hebben gewacht fietsen we door naar de afgesproken ontmoetingsplaats. Hier aangekomen blijkt Henk met zijn groep er al te staan. Hoe kan dit terwijl ze ons niet ingehaald hebben. De slimmeriken hebben goed getimed en zijn halverwege het parkoers gekeerd om precies op tijd de verzamelplek aan te komen. Duidelijk een groep met twee ambtenaren; geen meter te veel…

2008/05/14/Kees

Geplaatst op: 14-05-2008 in de categorie: ZT-Verslagen door: Bestuur