Fieters: Antoon, Jan, Johan, Raymond, Moniek & Lennert, Wim, Margreet, Rene, Kees

Gelukkig is het weer eens een mooie fietsavond. Lekkere temperatuur, een zonnetje en weinig wind. Er staat een pittige intervaltraining op het program, dus rijden we eerst eens flink warm. Langs de golfbaan, stukje Leidscheveen en over de Voorweg terug naar het Buitenpark. Hier aangekomen legt Rene ons het eerste deel van de training uit. Zes keer met een zware versnelling (52 x 15, of 14) naar boven. Hier keren, dalen, keren en weer naar boven. Je moet er maar lol in hebben. Ik hoor echter geen wanklank. Zelf doe ik m’n uiterste best, maar de benen protesteren behoorlijk. Na een week slecht weer en weinig kilometers onder de wielen verwacht ik geen wonderen van mijn benen. Het is dat ik me keer op keer inbeeld dat ik richting Hautacam fiets, anders was het echt zes keer niks geworden.

Na deze inspanning rijden we even een kwartiertje de benen ‘los’, waarna we het tweede deel van de training oppakken. Zes keer een minuut aanzetten, weer met de zware versnelling, gevolgd door een minuut rust. Windje mee vind ik het heerlijk, maar met wind tegen zit ik in het laatste wiel (van Henk) ontzettend te verzaken. Ik ben dan ook opgelucht als het weer voorbij is en blij dat we gaan uitrijden. We rijden hiervoor het overbekende rondje langs de Vliet. Je denkt dan, wat kan ons hier nog verrassen? Dat blijkt wel degelijk te kunnen. Een plotseling uit de sloot opvliegende eend komt in botsing met Margreet. Paniek alom (bij Margreet) en hilariteit bij de rest van de groep. Op wat rondvliegende veren na loopt het gelukkig met een sisser af. Margreet en eend mankeren op het oog niets en wij vervolgen vrolijk onze route. Via de Weipoort rijden we richting het Noord Aa. Onderweg slaat hier en daar een enkeling af, op naar de koffie. Via de Geerpolder komen we tenslotte terug in het Buitenpark.

Op de flanken van de Col du Buitenpark wacht ons nog een verrassing. Terwijl wij rustig keuvelend de berg op pedaleren, stuift plotseling Henk in vliegende vaart voorbij. Wat een eend kan, kan ik ook, zal Henk gedacht hebben. Voor het eerst in vele jaren doet Henk een verwoede poging om als eerste de top te bereiken. Met stomheid geslagen zakt de moed ons in de pedalen en doet niemand een poging Henk terug te halen. Van verbazing naar adem happend, bereiken wij (na Henk!) de top. In de afdaling richting het clubhuis doet Henk het uitdrukkelijke verzoek speciaal melding te maken van zijn spectaculaire ontsnapping. Een verzoek waaraan ik graag voldoe.

2008/15/2008

Geplaatst op: 14-07-2008 in de categorie: ZT-Verslagen door: Bestuur