Eendjes tellen

Fietsers: Henk Blaauwgeers, Netty de Bruin, Jan Dobbe, Margreet Merbis, Nico Woldendorp, Jeroen Scholten, Remco de Bruijn,
Wim Slingerland, Antoon Milatz, Lennart van Vliet, Monique Hakkenberg, Daan Paques, Frank Kleissen,
Johan van Rooijen, Raymond van Steenbergen, Peter Fakkeldij en Rene Vermeulen.

Vanavond met zo’n 11 graden een koude avond. Desondanks zowel bij de jeugd als bij de ouderen een grote opkomst. Een
enkeling heeft zich ‘vergist’ en draagt een korte fietsbroek en dito shirt. Als vuistregel kun je hanteren dat het zomertenue
pas bij een temperatuur van 15 graden of hoger uit de kast kan. Bij twijfel kun je het beste kiezen voor een lange broek,
tenzij er er vanuit gaat dat het snel warmer gaat worden. Dit zal zeker ’s avonds niet het geval zijn.

Op het programma voor vanavond staat een interval training: 8x (30″ 30″) en 6x (3′ 3′), wat betekent dat we 8 intervallen rijden van 30 seconden sprint gevolgd door 30 seconden rust. Na voldoende herstel rijden we het tweede deel, 6 intervallen van 3 minuten sprint gevolgd door 3 minuten rust. Vooral bij dit laatste deel worden de onderlinge afstanden tussen de deelnemers groot zodat er tijdens de 3 minuten rust vooraan flink in de remmen geknepen moet worden om de achterliggers de kans te geven het ‘gat’ dicht te rijden. De sprints worden afgewerkt op de grote plaat 52×16 of 52×17 waardoor de bovenbeen spieren niet worden gespaard. Al gauw hebben zich een aantal groepjes gevormd waarbij steeds dezelfde mensen op kop rijden. Een interval training rij je voor jezelf en niet in groepjes, hoewel dit gezien het grote aantal deelnemers vanavond niet meeviel. Daan heeft beloofd zijn voorderailleur af te stellen zodat zijn ketting er niet afloopt bij het opschakelen. Hierdoor hebben we tijdens het intervallen eenmaal een minuut langer gerust zodat ook hij weer kon aansluiten. Dat het voorjaar is bleek uit het feit dat een moedereend met haar jongen ons pad kruiste, terwijl wij in volle vaart tegen de wind in beukten. De jonge eenden renden alle kanten op, waarbij Antoon zijn stuurmanskunsten tentoon spreidde en een eend een salto maakte. Ik geef altijd trouw een bijdrage aan de collecte van de dierenambulance zodat we met een gerust hart door de polders kunnen razen, wetende dat zij alle slachtoffers’ achter ons weer oplappen.

2008/05/19/Rene Vermeulen

Onze sponsoren: