YVZ verovert het Thialf in Heerenveen (Groenewold en Kramer nieuwe leden?)
Op 16 december greep YVZ de macht in de schaatstempel Thialf in Heerenveen. De Zoetermeerse ijsvereniging organiseerde een avondwedstrijd in het heilige der heiligen. De wedstrijden zijn speciaal doordat een groot deel van de Nederlandse top (TVM en team Romme) aan de wedstrijden als gasten deelnemen. Dat bracht o.a. Björn Neijenuis, Sven Kramer, Irene Wüst, Renate Groenwold en Carl Verheijen in de baan. Het was sensationeel om YVZ rijders tegen hen uit te zien komen en dat was niet alleen voor de toppers weggelegd. Pupil Victor Pak zag ineens Björn Neijenhuis naast zich staan op de 300 meter. Victor deed prima zijn best maar moet nog een paar jaar wachten om een kans te maken. Dat kon niet gezegd worden van Alwin Baumeister die Renate Groenewold op de 500 meter voorbleef. De wedstrijden blijken een groot succes met 153 ritten waarin ook leden van de clubs Lekstreek en DKIJV aan de start kwamen.
Maar het was allemaal al veel eerder begonnen op zaterdag. Op de snelwegen richting noorden zie je rond 4 uur in de middag steeds meer auto’s rijden vol YVZ’ters. Kort na aankomst lopen de eersten zich al warm en de fanatieke handtekening jagers laten trots al de handtekeningen zien van Sven, Irene en zelfs Anni Fiesinger.
YVZ brengt een voltallige jury mee die al snel bezit neemt van de jurykamer. De startlijsten gaan voor het laatst in de revisie. Ondertussen kijkt iedereen de ogen uit niet alleen naar die mooie hal maar vooral naar het gemak waarmee de toppers nog wat trainingsrondjes rijden. Schaatsten lijkt dan zo makkelijk. Het ijs ziet er uit of het er niet ligt zo doorzichtig is het opgebracht. Het is duidelijk ander gladder en harder ijs dan de rijders nog gewend zijn in de Uithof. Maar daar komt verandering is al eerder aangekondigd.
Even na zes uur klinkt het eerste startschot en direct staan de eerste pr’s op het scorebord. Een paar ritten later laten Julia Berentschot en Leeyen Harteveld de cijfers op het bord voor het eerst in de 46 seconden stil staan. Leeyen is daarmee weer de snelste van Nederland in haar leeftijd. Maar er blijken zoals wel verwacht was veel PR’s aan diggelen te gaan deze avond. In totaal vielen er 202 pr’s te noteren. Velen halen er 1 of twee maar er zijn er ook die wat meer moeten wennen aan de entourage of de wachttijd voordat zij de baan in mogen. Dat gold natuurlijk niet voor Anni Friesingen die onder de 39 seconde blijft. Axel Smit had de eer tegen haar te mogen rijden en Anni sleurde Axel naar een nieuwe toptijd.
Rond de baan is het een drukte van belang want de rijders zijn niet alleen gekomen waardoor de tribune goed gevuld is met supporters. Snelle ritten en dweilpauzes wisselen elkaar af. De toppers blijken te willen investeren in fans en blijven onvermoeibaar handtekeningen uitreiken en gaan met velen op de foto.
De hoogte punten met forse PR’s zijn niet van de lucht en dat geldt niet alleen voor de jongeren, zelfs de veteranen weten zich vaak te verbeteren. Een prachtige rit is die tussen veteraan Frank Heijerman en Yvo Waalewijn C-junior of te wel oud tegen jong zo vlak voor oud en nieuw. Frank glom van trots dat hij de jeugd nog achter zich liet. “Volgend jaar rijden ze mij er misschien af” zegt hij met gevoel voor realiteit. Een hele mooie rit rijden ook Kelvin van Ham en Nina van Tol die nipt door Kelvin wordt gewonnen in 46.48.
Dan komt ook Alwin in de baan tegen Renate Groenewold. Het publiek leeft enorm mee en is benieuwd hoe Alwin het eraf brengt. Het sterke geslacht blijkt in Alwin de duidelijke winnaar te hebben met een mooie tijd van 40.21. Even later raffelt Sven Kramer in een mooie show 36.58 op een 500 meter een PR ook voor hem. Zijn voorbeeld stimuleren weer de anderen. Op de 1500 meter komt Eddie Turfboer heel dicht bij de 2 minuten grens. Casper Pak vliegt onder de 2 minuten 10 als eerste jaars C-junior. Een hele reeks namen kan hier aan worden toegevoegd zonder volledig te kunnen zijn hierbij nog een paar namen van YVZ’ers die mooie PR-tijden realiseerden: Peter Dobbe, Axel Smit, Francien Westerman, Hilbert Dekker en Marëlle Koek.
Dan opeens klink het laatste startschot en keert de rust op de baan terug. Onvermoeibare vrijwilligers verzamelen de blokjes die de banen aangeven, het kopieerapparaat spuwt de eerste uitslagen uit en een applaus klink op voor organisator Fred Retel. Dan om ca. half twaalf springt iedereen de auto in de donkere nacht tegemoet. Een paar bikkels zullen de volgende ochtend al weer om 7 uur op de Uithof aantreden. Schaatsen was altijd al een sport voor bikkels die in de winter de barre kou trotseerden. Die eigenschappen zitten in de genen van de schaatsers ook al rijden die nu bijna altijd met een dak boven het hoofd.
Die bikkeleigenschappen waren op de terugreis nog eens extra nodig want een groot deel van de deelnemrs stond midden in de nacht nog ca vijf kwartier in een file bij Amsterdam. Dat werd dus een kort nachtje maar daar treurde eigenlijk niemand om.
Peter kors