Bart Hakkenberg zesde in marathon Veenoord

1261321276robhadders640Voor de tweede keer in acht dagen stond Rob Hadders op de hoogste trede van het podium. Iets meer dan een week geleden was hij de sterkste in Breda, dit keer zegevierde hij op het natuurijs van Veenoord. Hadders was de dapperste van een kopgroep van vijf. Hij kwam solo over de streep. Cees Juffermans werd tweede, Yoeri Lissenberg derde.

Weer was Rob Hadders het middelpunt van een Renault-feestje. De lange Groninger zorgde in Breda al voor blije gezichten bij zijn ploeggenoten door daar de tweede zege voor zijn team binnen te halen, nadat Jorrit Bergsma al vroeg in het seizoen voor de eerste winst van Renault had getekend. En nu was het dan weer raak in Veenoord, de uithoek van het Drentse land, waar de tweede natuurijsmarathon van het seizoen op de rol stond.

Daarbij dient wel te worden aangetekend dat een deel van het peloton de wedstrijd links liet liggen. Enerzijds vanwege het drukke programma, maar vooral vanwege de barre omstandigheden waarin de reis naar het afgelegen oord moest worden ondernomen. Er waren schaatsers die vier uur onderweg waren geweest om alleen al in Veenoord te kómen. En dan wachtte vaak ook nog eens een net zo lange terugreis. Je kunt je afvragen of dat verantwoord is voor een schaatswedstrijd, en in dat opzicht was het misschien niet eens zo gek te kiezen voor thuisblijven.

Sjoerd Huisman zag het in ieder geval niet zitten. De Nederlands kampioen op natuurijs keerde halverwege zijn bolide om en koerste terug naar Andijk. Het Foekens-duo Ruud Aerts en Roy Polmans keerde ook al om, nadat ze met de auto in de berm waren beland. Bob de Vries en Arjan Stroetinga verschenen ook al niet in Veenoord.

Puike prestatie

Dat deed overigens niets af aan de winst van Rob Hadders. Of zoals Sjoerd Huisman een avond eerder in Haarlem al zei: ,,Wie er niet is kun je ook niet verslaan.’’ En zo is het. Bovendien leverde Hadders domweg een puike prestatie af, net als zijn vier medevluchters Jan Maarten Heideman, Jouke Hoogeveen, Cees Juffermans en Yoeri Lissenberg. Het vijftal slaagde er zelfs in twee ronden voorsprong te nemen op de toch al heel lange ovaal van Veenoord. Daarnaast was er ook nog een flinke groep die het peloton op één ronde achterstand wist te zetten, en daarmee is duidelijk dat de mannen er in ieder geval wel een aardige wedstrijd van wisten te maken. Jammer alleen dat er bitter weinig toeschouwers waren om daarvan te genieten. De race verdiende in ieder geval een betere ambiance.

Opmerkelijk was in ieder geval nog wel de nummer zes van de wedstrijd. Bart Hakkenberg, B-rijder en erkend talent, zat in de groep die een ronde voorsprong had en zette zijn medevluchters min of meer te kijk door tegen het einde te ontsnappen en solo plaats zes voor zich op te eisen.

In de finale koos Hadders al snel eieren voor zijn geld. Hij reed weg, en dat was een begrijpelijke keuze. Want Hadders had heel goed om zich heen gekeken. ,,Ik zag Cees Juffermans als pure sprinter, Jan Maarten Heideman die de beste marathonschaatser ooit is, en dan nog Yoeri Lissenberg die gewoon ongelooflijk sterk was deze dag. Als ik een kans wilde maken, moest ik niet bij die mannen blijven.’’

Kansloos

De vier die achterbleven, keken elkaar aan. Ook Cees Juffermans, die geen aanstalten maakte Hadders terug te rijden. ,,Ik verwachtte eigenlijk dat bij voorbeeld Jouke Hoogeveen dat zou doen. Was ook zijn enige kans om te winnen in mijn ogen. Zelf wilde ik ook niet rijden, want dan was ik meteen kansloos’’, vertelde Juffermans, die met zijn tweede plek best tevreden was. ,,Voor de ploeg de vijfde podiumplaats in de laatste zes races. Dat geeft wel aan dat we goed bezig zijn.’’ Juffermans hield uiteindelijk Yoeri Lissenberg net achter zich. Die bekroonde daarmee een sterk optreden eveneens met een podiumplaats.

Maar vooral Hadders was natuurlijk koning te rijk in Veenoord. ,,Ik had gezegd dat ik graag meer wilde winnen dan die ene wedstrijd in Breda, maar ik had niet verwacht dat ik al zo snel die tweede kon bijschrijven. Ik ben hartstikke blij dat het gelukt is vandaag.’’

Oorspronkelijke titel: Hadders heeft smaak te pakken
Gepubliceerd: zondag 20 december 2009
Bron: KNSB.nl

Bart Hakkenberg snelste op ‘natuurijs’ in Biddinghuizen

IMG_8050bartOp de 5 kilometer lange kunstijsbaan van Biddinghuizen toonde Bart Hakkenberg zich de sterkste in de 1e divisie van het marathonschaats peloton. Hij won de eerste wedstrijd in een serie van drie over 65 kilometer op de unieke kunstijsbaan van Flevonice in Biddinghuizen.

YVZ toerrijders tour

Het verenigingsplan roept op tot aantrekkelijke “producten” voor de schaatsende leden. Hierbij een nieuw initiatief vooral voor de meer recreatief rijdende leden. Onder deze groep zitten veel leden die het leuk vinden om tochten te rijden. Helaas kan dat niet altijd op natuurijs en dus is het zoeken naar alternatieven. Een leuke manier om je met elkaar voor te bereiden op natuurijs of gewoon om met elkaar lekker ronden te rijden is de YVZ-toerrijders tour.

Screen shot 2009-11-28 at 20.57.20Leden worden uitgenodigd om aan de YVZ toerrijders tour 2009-2010 mee te doen.

De toer houdt in dat de groep YVZ-toerrijders iedere maand op een andere baan in Nederland met elkaar gaat rijden. Begin februari zal in ieder geval Biddinghuizen op het programma staan. Daarvoor mag iedereen zich aanmelden en kan het een leuke YVZ happening worden (ala Limburg).

Afgesloten wordt met erwtensoep in Biddinghuizen of evt. in ons eigen clubhuis met een stamppotmaaltijd.

Extra kosten zijn er eigenlijk niet naast vervoerskosten en toegang tot de baan die ieder voor zich betaald. Met elkaar meerijden maakt het goedkoper.
Om het groepsgevoel te versterken is het goed dat je in principe in ieder geval 2 of 3 keer kan meerijden.

Voorlopige planning:

  • 20 december;
  • 10 januari;
  • 7 februari *Biddinghuizen;
  • 7 maart;

Inschrijvers mogen kiezen uit de volgende banen:

  • Haarlem;
  • Heerenveen;
  • Tilburg;
  • Hoorn;
  • Breda;
  • Utrecht.

Wil je meedoen laat dit dan Jan Spruit weten via het onderstaande email formulier. Graag aanmelden voor 12 december. Geef hierbij direct  jou 3 voorkeursbanen op om op te nemen in de toer.

[contact-form 15 “YVZ tourrijders tour”]

Kom op sluit je aan zodat er straks een mooi YVZ lint over de banen rondrijdt.

Alvast veel plezier toegewenst!

Screen shot 2009-11-28 at 20.57.41Screen shot 2009-11-28 at 20.57.51

Gewestelijk Marathon Kampioenschap (1e en 2e)

marathonZH_198Afgelopen zondag 22 juli 2009 is Danielle Hoogendoorn (Meisjes Pupillen) tweede en is Dewy Harteveld (Meisjes Junioren) op de Uithof in Den Haag gewestelijke marathon kampioene geworden. Danielle en Dewy proficiat!
(meer…)

Update: KNSB Marathon Cup 6

Komend weekend (zaterdag 14 november) is al de 6e Marathon wedstrijd van de KNSB Marathon Cup. De wedstrijd word verreden in Den Haag. Hierin komen van YYZ de rijders Hans van den Eeckhout en Bart Hakkenberg in actie. Het begint om 17.30.

Kijk voor meer informatie op de website van de KNSB via:
http://www.knsb.nl/topsport/evenementen/2009/marathon-cup-6/

Update 13-11-2009 20:18 – Helaas moeten we vermelden dat ook schaatsers vat zijn voor de griep. Bart Hakkenberg is op dit moment ziek en zal niet starten in de wedstrijd morgen. Hans van den Eeckhout is ziek geweest en herstellende. Hij zal wel starten, maar vermoed nog niet helemaal hersteld te zijn. Hans zal wel starten in de wedstrijd in Den Haag.

KNSB Marathon Cup 5: Deventer

KNSB marathon cup 5 te Deventer.

Het is 7 november en Bart Hakkenberg vertrekt weer naar de andere kant van het land om in Deventer 100 rondes te rijden. Hans moet vanwege een griepje de wedstrijd aan zich voorbij laten gaan. Bart heeft altijd wat opstartproblemen aan het begin van het seizoen maar hij begint zijn draai te vinden.

(meer…)

KNSB Marathon Cup 4: Nog even geen geluk…

Door Bart Hakkenberg – Gisteren is de 4e marathoncup wedstrijd gereden in Eindhoven. Alleen ik (Bart) stond als yvz’ter aan de start. Hans was al de hele week niet lekker en vond het niet verstandig om dan een wedstrijd te gaan rijden.

(meer…)

KNSB Marathon Cup 3: Zaterdag 24 oktober

Door Hans van den Eeckhout – Er stond vandaag weer een marathon op het programma, dit keer in het sfeervolle Amsterdam. Het is de enige baan die volledig open is in Nederland, dit bezorgt vaak wat extra obstakels zoals wind en regen, net zoals vandaag. Het was nat weer en dus bikkelen. (meer…)

KNSB Marathon Cup 2: Weekendje Heerenveen

Door Bart Hakkenberg – Donderdag rond 8 uur belde ik Hans van den Eeckhout op. “Morgen om 3 uur bij de Mandelabrug. “oke” zei Hans en hij wist genoeg, “laters”.

We zouden de volgende dag naar Heerenveen vertrekken. De wedstrijd was zaterdag maar wij hadden een mooi plan. Als we nou een dag van tevoren aankwamen, hadden we niet het gedoe van de reis op de wedstrijddag. Dat scheelde ons een hoop stres en wij konden lekker in de Friese buitenlucht in fietsen.

Bijkomend voordeel was ook dat we een goedkoop weekendje hadden. Geen reiskosten i.v.m. Ov- kaart. Geen kosten van een huisje omdat wij logeerde in het huis van mijn broertje. Die was in het buitenland, dus wij hadden zelfs een leeg huis tot onze beschikking.

Mijn broertje heeft een mooie bungalow op loopafstand van Thialf. En dan bedoel ik echt loopafstand! Googlemaps berekent 350 meter. Zelf kwam ik na het tellen van mijn passen uit op 275 meter. Inlopen vanuit huis is dus eigenlijk al te dichtbij. Je wordt er niet warm van.

Na een reis van ongeveer 3 uur arriveerden we in het huis. Onderweg waren we al aangehouden door meerdere conducteurs. Wij zaten natuurlijk in de verkeerde coupe, de fietsen mochten niet mee in de spits en de fietsen stonden voor de deur waar “vrijlaten op stond”. Toch waren ze best schappelijk want we mochten de fietsen gewoon ergens neerzetten en in de spits in de eerste klas gaan zitten. Dat was wel na het praatje over de kosten van de fietst, van welk materieaal het gemaakt werd en na al zijn mountainbike verhalen.

‘s Avonds aten we een berg pasta naar binnen met wat pindasaus zodat we de volgende dag een grote voorraad koolhydraten hadden. Dat is nodig om in de wedstrijd van 100 rondes het vol te kunnen houden. Vorig jaar toen het N.K. in Heerenveen was dacht ik het op een patatje pinda te kunnen doen de dag voor de wedstrijd. Na 50 rondes lag ik er toen af. Misschien had het niet daar mee te maken, maar toch nam ik het risico dit keer niet.

Op de wedstrijddag zelf heb ik altijd een standaard ritueel. Ik probeerde dat bij Hans er ook in te brengen maar dat wilde deze zaterdag nog niet echt lukken. Ik ga altijd rond 9 uur in fietsen. Dat is meestal 3 kwartier à een uur. Daarvoor ben ik al minstens 2 uur wakker en eet ik lekker op mijn gemak. Dat liep vandaag al weer helemaal anders. Hans is een avondmens en dat wil dus ook zeggen, totaal geen ochtendmens. Pas rond 10u kwam hij er achter “is het al zo laat?”

Toch zaten we 3 kwartier later op de fiets voor onze wedstrijdvoorbereiding. Thuis heb ik een vast rondje, maar hier fietsten we “achter onze neus aan.” Dat was achteraf niet heel erg slim. Wij kwamen langs allemaal mooie weilanden. De weg slingerde afwisselend zodat het fietsen totaal niet saai was. We kwamen langs 3 “natuurijsbanen”, die ze in de winter onder laten lopen om wedstrijden op te houden. We kwamen langs de baan in Nijelamer waar ik ooit toen de winters nog koud waren een kortebaanwedstrijd gewonnen had. We kwamen langs vele afslagen waar wij toch maar weer gewoon op de gok wat deden.

“Laten we hier links gaan”, zei ik. “nee joh rechts” zei Hans en hij reed alweer door. Ik moest hem volgen want anders was ik hem kwijt. Ik riep nog “ik vertrouw deze afslag niet, straks loopt het dood”. Hans riep “rij nou maar door zeur het zal zo’n vaart niet lopen.”

7 minuten later fietste hij bijna de vaart in. “Shit man het loopt hier dood”. “Ja, ik zei je toch al dat ik het niet vertrouwde” zei ik. “Mijn neus laat mij niet zo gauw in de steek, drommels!”. De optie om met het pondje naar de overkant te gaan hadden we ook maar snel laten varen. Er stonden net een aantal mensen midden op de sloot als een gek te draaien aan een wiel waar een touw aan vast zat. Het leek net een stel Italianen die bij spel zonder grenzen hun joker hadden in gezet. “We gaan terug” zei ik en Hans volgde morrend.

Na bijna 2 uur kwamen we doorweekt weer thuis. Het laatste half uurtje regende het hard en we hadden tegenwind terug.

Nadat ik gedoucht had kwam deel 2 van mijn voorbereiding. Het schaatsen slijpen. Dat doe ik altijd met op de achtergrond een survival programma van Discovery Channel. Het is niet dat ik speciaal op die tijd dat ga kijken. Het is altijd puur toeval. Ik zet de tv aan en het enige leuke rond die tijd is dat programma. Nu zette de tv aan en ik zag nog net de aftiteling ervan. “Shit een uur te laat”.

Deel 3 van de voorbereiding is het eten voor de wedstrijd. Dat doe ik 3 uur van tevoren. Dat is essentieel want als ik het te vroeg doe krijg ik honger en presteer ik niet goed. Doe ik het te laat dan heb ik kans dat het naar boven komt, of dat het niet goed word opgenomen. Ik had van de kilo bamie die ik mee genomen had nog een aardig bordje over dus at ik dat op.

Ik wil altijd een uur voor de wedstrijd aanwezig zijn en dat was nu niet zo moeilijk. Twee voor half 5 gooide ik de deur van het huis achter mij dicht en liep ik met Hans de 300 passen naar de ijsbaan. Onderweg belde mijn ploegleider mij op “waar zit je? Je bent al bijna te laat voor de bespreking”. “Rustig” zei ik, “ik stap net de deur van mijn huis uit”, wetende dat mijn ploegleider niet wist dat ik al in Heerenveen bivakkeerde.

De wedstrijd liep uitstekend. Elke demarrage konden wij als ploeg pareren. Ook demarreerde ik een paar keer zelf, maar telkens werd het weer dichtgereden. Dat was jammer want ik voelde dat ik winnaars benen had. Dat heb ik wel vaker tijdens een wedstrijd en meestal eindig ik na een 10e demarrage op een 20e plek. Een paar keer is het me wel gelukt en dan eindig je mooi op het podium. Dit lukte echter deze wedstrijd niet en het werd een massasprint. Met nog 9 rondes te gaan gokte ik nog 1 keer en demarreerde ik vol weg. Dat werd weer keurig dichtgereden door een paar anti- sprinters die ook hun laatste kruid aan het verschieten waren en ik volgde het peloton weer op zoek naar een plaats in de top 20.

Hans was daar ook mee bezig. Ik zag hem voor mij rijden en dacht, “zozo die gozer gaat steeds beter rijden, straks haalt hij klassementpunten”. Met nog 2 rondes te gaan liet hij echter een gat waardoor hij door een paar rijders ingehaald werd. Ik zag die kans ook en kwam er ook tussendoor. Daardoor kwam hij rond de 30e plaats te zitten. Ik schoof door naar de 20e plaats en sprintte af naar plaats 18. Een goed resultaat omdat ik zoveel al gedaan had in de wedstrijd. Hans werd 36e wat ook niet slecht was. Het is de 2e wedstrijd van de 2 die hij dit jaar heeft uitgereden. Top!

Dat belooft wat voor de volgende wedstrijden!

De volgende wedstrijd is 24 oktober om half 6 in de gezelligste baan van Nederland Amsterdam! En nog een datum om in uw agenda te zetten, 14 november Den Haag.

Oomssport-Cup 2: Marathondames halen punten binnen

Vrijdagavond 16 oktober 2009 was het weer tijd voor de 2e marathon in de Oomssport-Cup. Voor YVZ rijden hier 4 dames mee. Linda Milatz was helaas niet aanwezig ivm een allergische reactie op een wespensteek en lag in het ziekenhuis in België. Dit keer moesten Dewy Harteveld, Liesbeth Milatz en Michelle de Bruijn de strijd aangaan. Het werd niet zo’n spectaculaire wedstrijd als afgelopen keer. Wel gingen de dames weer in de aanval. Dewy en Michelle reden regelmatig op kop om te proberen het veld uit elkaar te trekken. Helaas lukte dat deze keer niet. Tot 2 ronden voor het einde kon ook Liesbeth zich weer voorin melden.

Nadat de bel had geklonken gingen de dames op voor een eindsprint. Dewy trok het aan en kon voor blijven. Die sloot ook deze wedstrijd winnend af en staat stevig aan kop in het klassement met 20.2 punten. Liesbeth werd 7e en Michelle 8e. In het klassement staat Michelle op een 7e plaats met 8 punten en Liesbeth op een 8e plaats met 5 punten. De volgende wedstrijd staat op 30 oktober om 21.45 uur en we hopen dat zij dan weer mee kunnen doen om de punten.

Onze sponsoren: