Duinenrit
maandag 21 april 2008
Fietsers: Antoon Milatz, Margreet Merbis, Moniek Hakkenberg, Lennart van Vliet, Peter Fakkeldij, Wim Turfboer, Bart v.d. Ven, Hilbert Dekker, Johan, Nico Woldendorp, Jan Dobbe, Raymond van Steenbergen, Henk Blaauwgeers, Netty de Bruijn,Rene Vermeulen, Richard Vrolijk, Daan Paques ? en ?
Vandaag een topnotering wat betreft de opkomst. Maar liefst twintig fietsers hebben zich bij het clubhuis verzameld. Aanvankelijk dacht ik er nog een paar te scoren, Alwin Baumeister en Eddie Turfboer, maar ze bleken toch niet mee te gaan. Begint Lex toch ook wat vroeger met de trainingen, of zijn dit de mannen die bang zijn dat ze straks in Limburg of op de Mont Ventoux niet mee kunnen komen? Margreet heeft er ook echt zin in en begint zoals gewoonlijk te onderhandelen over de te rijden afstand. Ze moet op tijd thuis zijn, ze moet Geb nog moet helpen met koeien melken of zo. Zo als gewoonlijk trappen we er niet in.Ik denk dat het allemaal spanning is omdat ze binnenkort gaat trouwen…
Vanavond staat de eerste Duinenrit op het programma en bij het bekend maken ontstaat er nog wat meer gesputter.Mogelijk wordt het een lange rit en zijn we dan niet voor donker thuis…Dit soort tegenwerpingen horen bij de zinloze rituelen aan het begin van het seizoen.Er zijn altijd rijders die dan hun mogelijkheden onderschatten en opzien tegen de eerste lange ritten.We kennen dit. Welgemoed vertrekken we dus om zeven uur richting Meiendel.Onze weg gaat afwisselend over zeer slechte paden en prachtig nieuw aangelegd asfalt of mooie klinkerpaden.In Wassenaar notabe, gaat het even goed mis.We stuiten op een stuk opgebroken weg.Het lijkt een te nemen hobbel, er liggen metalen rijplaten, hier en daar wat zand en kuilen, maar het lijkt er op dat we ons een weg kunnen banen.Netty gaat in deze cross onderuit, maar komt met de schrik vrij. Zand blijkt toch nog redelijk zacht te landen.Bij Meinedel gaan we de duinen in en rijden over een prachtig klinkerpad richting de Wassenaarseslag.We hebben de wind lekker in de rug en rijden in een gestaag tempo door het glooiende landschap.Hier vandaan rijden we via Duinrell richting Voorschoten.De vele stoplichten die we in deel van de rit tegenkomen blijken voor sommigen een welkome onderbreking.De duinen en het afwisselende tempo hebben toch hun tol geëist.Bij een van de stoplichten blik ik achterom en kijk in de holle ogen van Raymond.Hij heeft even zijn zonnebril afgezet, kennelijk om het zoute zweet uit zijn ogen te wissen.Volgens Henk heeft Raymond het moeilijk.Het is de eerste keer dat hij meerijdt en hij heeft zich vertwijfeld afgevraagd of we met de voorbereiding van de Tour de France bezig zijn.Desalniettemin houdt hij zich moedig staande en rijdt met ons via Voorschoten, de Vlietlanden en Stompwijk terug naar het clubhuis.Hier aangekomen peilen we nog even de moraal en de ervaringen van de avond.Het blijkt weer een mooie avond te zijn geweest…en fietsen blijft altijd een beetje afzien.Gelukkig doen we het wel ergens voor.
2008/04/22/Kees