Een klein, groot rondje Vliet met de Vet/senioren
Donderdag 26 april 2007
Fietsers: Rob Teuwen, Bart v.d. Ven., Lex van Tol, Jos Westerman, Daan Paques, Henk Blaauwgeers, Nico Woldendorp, John Polman, Eddie Turfboer, Wim Turfboer, Jos van Wijk Lennart van Vliet, René en Kees
De omstandigheden blijven onveranderd goed, het weer is fantastisch dus stond er weer een prachtig koppel fietsers. Klaar om tijdens ‘een klein groot rondje Vliet’ de pedalen weer eens flink te raken. Aan het eind van de rit stel ik de mannen een krachttraining op de heuvels van het Buitenpark in het vooruitzicht. We kunnen i.v.m. de nog vroeg invallende duisternis niet te ver uit de buurt gaan. Vorige week was het met twee uur fietsen krap aan om voor donker thuis te komen. Enkelen zijn zelfs ter nauwer nood aan een prent van oom agent ontsnapt.
Jos van Wijk was deze week de ‘nieuweling’ en voegt zich bij een al maar groeiend peloton. Er werd duidelijk op een warme avond gerekend, dus was iedereen gekleed in zomer tenue. Daan is kennelijk de enige die wat moeite heeft met schakelen. In één keer van lange naar korte broek is blijkbaar een te rigoureuze overgang. Hij hield het midden tussen lang en kort, drie kwart dus. Het euvel aan z’n voorderailleur is overigens nog steeds niet verholpen. Dit kan je echt niet maken! Hoewel…, een beetje souplessetraining kan geen kwaad voor Daan. Hetzelfde geldt eigenlijk voor John. Hij draait standaard een te grote versnelling en moet echt nog (op souplesse) leren fietsen. Drie tandjes lichter ging hem echter te ver. ‘Nou twee dan.’ Vorig jaar hebben we een stevig accent gelegd op fietsen op souplesse. Bij jonge fietsers is dit super belangrijk, maar voor oudere fietsers zeker niet minder. Bovendien train je hiermee de snelle spieren al tijdens een duurtraining. Iets wat bij de trainingen die later op het programma staan goed van pas zal komen. Bij de groep doorgewinterde fietsers is dit principe er aardig ingeslepen. Zelfs Jos W. zie ik tegenwoordig met een koffiemolentje draaien. Heel goed want stampen kan altijd nog.
De route liep door het Buitenpark naar het tunneltje bij Stompwijk de weg onderdoor richting Zoeterwoude, naar het fietspad langs de N11, verder het bekende kleine rondje Vliet. Bij de oversteek van de weg Hazerswoude stak Lex opvallend voorzichtig de weg over. Met een grote boog reed hij om de vluchtheuvel die hem vorig jaar noodlottig is geworden. Althans, voor z’n frame betekende dit einde oefening Het blijft altijd een kunst om heel thuis te komen. Hoe dan ook hij heeft er een mooie nieuwe fiets aan over gehouden.
Halverwege ontstond wat verwarring over de route. René reed op de automatische piloot op kop en kent eigenlijk maar een route. Maar dit is dan wel een groot rondje Vliet en dat is niet de bedoeling. Gelukkig wist Lex ons door een mooi stukje Groenehart, en over een voor de meeste nieuw fietspad, richting Hazerswoude terug te loodsen. Er komt een dag dat René van mij een GPS voor op z’n fiets krijgt! Wel triest voor Lex dat we vrolijk zwaaiend langs z’n huis fietsten, maar dat hij met ons door moet naar Zoetermeer. Daar aangekomen mag hij bijna direct v.v. terug. Wat een zinloze bezigheid lijkt fietsen toch.
Terug bij het Buitenpark de krachttraining over vier heuvels uitgevoerd. Grote plaat voor en achter lekker zwaar, zoveel mogelijk staand naar boven, is de opdracht. Voor de meesten toch een pittige krachtsinspanning na een fikse duurrit. John zat flink te smokkelen en dacht het nu wel met een licht versnelling op souplesse te doen. Niet de bedoeling dus. Mark my words, ook John gaat het leren.
Maandag, Koninginnedag is er fietstraining voor republikeinen. Onder leiding van onze grootste republikein René. Ik ben benieuwd naar de route.
2007/04/26/Kees